ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ - ΛΥΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Ve sana s?ylemek istedi?im en g?zel s?z:hen?z s?ylememi? oldu?um s?zd?r ? Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ? όλα, δε στο 'χω πει ακόμα, γράφει ο Ναζίμ Χικμέτ σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου. Εμείς, την Τετάρτη 3 Απριλίου, είχαμε την τύχη να ακούσουμε και να πούμε μεταξύ μας πολλά όμορφα λόγια. Είχαμε την τύχη να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, να σκεφτούμε, να ονειρευτούμε, να μιλήσουμε για την ποίηση, να ακούσουμε ποίηση, να γράψουμε και να μεταφράσουμε ποίηση. Ο γεννημένος το 1983 δραμινός ποιητής Κυριάκος Συφιλτζόγλου επισκέφτηκε ύστερα από πρόσκληση το σχολείο μας και συναντήθηκε με τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, αλλά και με μαθητές άλλων τάξεων που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη συζήτηση. Οι ερωτήσεις των παιδιών ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή και δεν σταματούσαν: πότε γράψατε ποίημα για πρώτη φορά, πότε διαβάσατε βιβλίο για πρώτη φορά, πώς γίνατε ποιητής, τι σημαίνει να είναι κανείς ποιητής, πώς γεννιέται ένα ποίημα, τι σημαίνει να γράφεις ποίηση, τι σημαίνει να ζεις με την ποίηση. Οι ερωτήσεις σταματούσαν μόνο για να ακούσουμε κάποιο ποίημα και να ξαναρχίσουν αμέσως μετά. Κάποιο ποίημα του Κυριάκου που το διάβαζε εκείνος στα ελληνικά κι ύστερα το διάβαζαν τα παιδιά σε μετάφραση δική τους στα τουρκικά. Το κάθε ποίημα δύο και τρεις διαφορετικοί μαθητές, ο καθένας τους με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Και η ώρα να περνάει γρήγορα κι εμείς να μη θέλουμε να περάσει. Γιατί κανείς μας δεν ήθελε αυτό να τελειώσει. Κι όταν κάποια στιγμή αναγκαστικά τέλειωσε, πάλι στα βλέμματα γύρω, στις κινήσεις, στις κουβέντες μας έβλεπες ότι ακόμα συνεχιζόταν. Στην επιστροφή για Δράμα, έγραψε ο Κυριάκος την επόμενη μέρα, καθώς το τρένο άφηνε την Ξάνθη, σκεφτόμουν πως το πιο όμορφο ποίημα είναι η συνύπαρξη μ' αυτά τα παιδιά!