ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ - ΛΥΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Η ποίηση είναι   σαν   να ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό, γράφει ο ποιητής   Τάσος Λειβαδίτης.

Αυτή τη σκάλα προσπαθήσαμε να ανέβουμε και εμείς με τη βοήθεια των παιδιών μας, για να   κόψουμε το αληθινό τριαντάφυλλο που μας περιμένει. Συγκινηθήκαμε,   νοσταλγήσαμε , ταξιδέψαμε, ονειρευτήκαμε όλα εκείνα και για όλα εκείνα που ποιητές Έλληνες και Τούρκοι μας μίλησαν μέσα από το στόμα των παιδιών μας.

Μητρική αγάπη, αγάπη του παιδιού προς τη Μάνα, ειρήνη, ξεριζωμός, γενναιότητα, αλτρουισμός, αξίες   πανανθρώπινες και διαχρονικές που   δείχνουν   πως   μέσα   από   ετερότητες και διαφορετικότητα όπως η γλώσσα και το θρήσκευμα μπορεί να προκύψει σύγκλιση, ομοιομορφία και αγαστή συνεργασία.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους   συναδέλφους   καθηγητές της Ελληνικής και Τουρκικής φιλολογίας, της Πληροφορικής και της   Μουσικής, μα πάνω απ' όλα στους μαθητές, τα παιδιά μας, για την ξεχωριστή βραδιά που μας χάρισαν την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019.

                                                   Με εκτίμηση

                                              Η Υποδιευθύντρια

                                      Στεργιανίδου   Ευαγγελία

Ve sana s?ylemek istedi?im en g?zel s?z:hen?z s?ylememi? oldu?um s?zd?r ? Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ? όλα, δε στο 'χω πει ακόμα, γράφει ο Ναζίμ Χικμέτ σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου. Εμείς, την Τετάρτη 3 Απριλίου, είχαμε την τύχη να ακούσουμε και να πούμε μεταξύ μας πολλά όμορφα λόγια. Είχαμε την τύχη να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, να σκεφτούμε, να ονειρευτούμε, να μιλήσουμε για την ποίηση, να ακούσουμε ποίηση, να γράψουμε και να μεταφράσουμε ποίηση. Ο γεννημένος το 1983 δραμινός ποιητής Κυριάκος Συφιλτζόγλου επισκέφτηκε ύστερα από πρόσκληση το σχολείο μας και συναντήθηκε με τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, αλλά και με μαθητές άλλων τάξεων που ήρθαν να παρακολουθήσουν τη συζήτηση. Οι ερωτήσεις των παιδιών ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή και δεν σταματούσαν: πότε γράψατε ποίημα για πρώτη φορά, πότε διαβάσατε βιβλίο για πρώτη φορά, πώς γίνατε ποιητής, τι σημαίνει να είναι κανείς ποιητής, πώς γεννιέται ένα ποίημα, τι σημαίνει να γράφεις ποίηση, τι σημαίνει να ζεις με την ποίηση. Οι ερωτήσεις σταματούσαν μόνο για να ακούσουμε κάποιο ποίημα και να ξαναρχίσουν αμέσως μετά. Κάποιο ποίημα του Κυριάκου που το διάβαζε εκείνος στα ελληνικά κι ύστερα το διάβαζαν τα παιδιά σε μετάφραση δική τους στα τουρκικά. Το κάθε ποίημα δύο και τρεις διαφορετικοί μαθητές, ο καθένας τους με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Και η ώρα να περνάει γρήγορα κι εμείς να μη θέλουμε να περάσει. Γιατί κανείς μας δεν ήθελε αυτό να τελειώσει. Κι όταν κάποια στιγμή αναγκαστικά τέλειωσε, πάλι στα βλέμματα γύρω, στις κινήσεις, στις κουβέντες μας έβλεπες ότι ακόμα συνεχιζόταν. Στην επιστροφή για Δράμα, έγραψε ο Κυριάκος την επόμενη μέρα, καθώς το τρένο άφηνε την Ξάνθη, σκεφτόμουν πως το πιο όμορφο ποίημα είναι η συνύπαρξη μ' αυτά τα παιδιά!

Στις 26 Οκτωβρίου  πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας η καθιερωμένη γιορτή για την επέτειο του "ΟΧΙ" της 28ης Οκτωβρίου 1940 και η απονομή των αριστείων και των επαίνων των μαθητών.